Samen leven doe je samen!

Inclu­sie­ve buurten

Wist je dat… 47% van de vol­was­sen bevol­king in 2020 een­zaam was?

Men­sen die een­zaam zijn heb­ben vaker licha­me­lij­ke klach­ten en blij­ven min­der lang zelf­stan­dig wonen. In de wijk of in het com­plex waar zij wonen voe­len zij zich min­der thuis en kun­nen ze min­der mak­ke­lijk mee­doen. In 2020 was maar liefst 47% van de vol­was­se­nen in Neder­land een­zaam. Mede daar­om is het zo belang­rijk dat woning­cor­po­ra­ties de ruim­te krij­gen om een stap ver­der te zet­ten dan alleen het leve­ren en onder­hou­den van duur­za­me en betaal­ba­re wonin­gen, vindt Griet­je Doe­ven­dans, stra­te­gisch advi­seur bij Por­taal. ‘Door samen te wer­ken aan gemeng­de buur­ten, waar oude en nieu­we bewo­ners zich thuis voe­len, waar men­sen zoveel moge­lijk reke­ning hou­den met elkaar en naar elkaar omkijken.’ 

Toen ruim hon­derd jaar gele­den woning­bouw­ver­e­ni­gin­gen wer­den opge­richt, waren die voor­al bedoeld voor men­sen met een mid­den­in­ko­men. In de soci­a­le huur­wo­nin­gen van toen woon­den met name krui­de­niers, amb­te­na­ren en leer­krach­ten. De men­sen met de laag­ste inko­mens zoch­ten onder­dak bij de par­ti­cu­lie­re huis­jes­mel­kers van die tijd. ‘De soci­a­le huur­sec­tor is ech­ter steeds meer ver­scho­ven naar de men­sen zon­der werk of met de laag­ste inko­mens. Ook zie je dat het aan­deel oude­ren onder onze bewo­ners toe­neemt. Waar die voor­heen naar een ver­pleeg­huis gin­gen, wonen die nu veel­al nood­ge­dwon­gen lan­ger thuis. Juist onder deze groe­pen men­sen komt een­zaam­heid het meest voor’ zegt Doe­ven­dans. ‘Bij Por­taal vin­den we het belang­rijk dat ieder­een zich thuis voelt in de wijk. Want als je weet wie je buren zijn, maak je mak­ke­lij­ker een praat­je en durf je eer­der om hulp te vra­gen als dat nodig is.’

Ont­moe­tin­gen creëren

In het nieu­we Onder­ne­mings­plan van Por­taal is samen wer­ken aan inclu­sie­ve buur­ten dan ook een belang­rijk the­ma. ‘Nog meer dan voor­heen wil­len we ver­nieu­wen­de woon­con­cep­ten ont­wik­ke­len, zoals Elder­bu­ren (Arn­hem) en De Saf­fier (Utrecht). Maar we stel­len ook ande­re eisen aan nieuw­bouw, bij­voor­beeld door meer moge­lijk­he­den voor ont­moe­tin­gen te cre­ë­ren. En we sti­mu­le­ren en onder­steu­nen bewo­ners om zelf regie te nemen. Daar­naast nemen we zoveel moge­lijk het ini­ti­a­tief voor samen­wer­king met loka­le part­ners.’ Doe­ven­dans erkent dat dit alle­maal een lan­ge adem vergt. ‘Het gaat met val­len en opstaan. Je moet het aan­dur­ven om je nek uit te ste­ken. Zoals onze bestuur­der Dirk Jan van der Zeep laatst ook in een inter­view aan­gaf: het is belang­rijk dat ieder­een in de wijk een bij­dra­ge levert. Weg­kij­ken is voor ons geen optie. Wij wil­len bij­dra­gen aan goed samenleven.’