Samen leven doe je samen!

Opga­ven van woningcorporaties

Coa­li­tie­ak­koord: de woon­cri­sis krijgt de aan­dacht die het verdient

Na een kabi­nets­for­ma­tie van bij­na 300 dagen start­te het nieu­we kabi­net afge­lo­pen janu­a­ri. In hun coa­li­tie­ak­koord staat goed nieuws voor onze sec­tor: de ver­huur­der­hef­fing wordt in 2023 ein­de­lijk afge­schaft en er komt meer regie in de volks­huis­ves­te­lij­ke opga­ve en de inrich­ting van Neder­land, onder ande­re door de nieu­we minis­ter voor Volks­huis­ves­ting en Ruim­te­lij­ke Orde­ning. Twee zaken waar we van­uit Por­taal flink voor gelob­byd heb­ben en waar we dan ook erg blij mee zijn. Maar het nieu­we kabi­net heeft meer ambi­ti­eu­ze plan­nen waar we bij Por­taal de komen­de jaren iets van gaan mer­ken. Aan het woord Dirk Jan van der Zeep, voor­zit­ter van de raad van bestuur bij Portaal.

De ver­huur­der­hef­fing wordt dus ein­de­lijk afge­schaft. Wat gaan we daar van merken?

Door deze extra belas­ting voor woning­cor­po­ra­ties maak­te Por­taal de afge­lo­pen jaren mil­joe­nen over aan het Rijk. Vorig jaar liep dit zelfs op tot ruim 60 mil­joen euro. Met alle opga­ven die er lig­gen leid­de het tot een gat in onze begro­ting van 25 mil­joen euro. Als straks in 2023 de ver­huur­der­hef­fing is afge­schaft kun­nen we dat gat dich­ten. Het geeft ons lucht, maar bete­kent niet auto­ma­tisch dat we daar­mee al onze ambi­ties waar kun­nen maken. We heb­ben bij­voor­beeld nog steeds te maken met enorm oplo­pen­de bouw­kos­ten, een tekort aan beschik­ba­re bouw­lo­ca­ties en een gigan­ti­sche ver­duur­za­mings­op­ga­ve. En daar­bij wil­len we de huren betaal­baar houden.

Kabi­net-Rut­te IV wil de komen­de jaren de woning­bouw flink ver­snel­len. Hoe gaat Por­taal daar aan bijdragen?

Wacht­tij­den zijn lang en er is schreeu­wend behoef­te aan soci­a­le huur­wo­nin­gen. Nu de ver­huur­der­hef­fing wordt afge­schaft biedt dat per­spec­tief. We staan klaar om de nieuw­bouw van wonin­gen te ver­dub­be­len: van 500 naar meer dan 1000 wonin­gen per jaar. Ook blij­ven we door­gaan met het cre­ë­ren van flex­wo­nin­gen, waar we al erva­ring mee heb­ben opge­daan bij onder ande­re Place2BU (Utrecht), en De Pio­nier (Amers­foort). Ook star­ten we in Nij­me­gen met ver­plaats­ba­re wonin­gen op de loca­tie NDW21. Omdat de nood hoog is zoe­ken we voort­du­rend naar cre­a­tie­ve oplos­sin­gen, ook op een oncon­ven­ti­o­ne­le manier als dat nodig is.

En hoe zit het met ver­duur­za­men, een ander belang­rijk speer­punt van dit nieu­we kabinet?

Ons doel is om in 2050 een CO2-neu­tra­le woning­voor­raad te heb­ben. Hele­maal in lijn met de plan­nen van het nieu­we kabi­net. Om dat voor elkaar te bok­sen gaan we voort­aan gemid­deld 1300 wonin­gen per jaar groot­scha­lig reno­ve­ren. Dat is 30% meer dan we nu doen. We kie­zen hier­bij voor maat­re­ge­len die recht­streeks bespa­ren op de ener­gie­re­ke­ning, bij­dra­gen aan een com­for­ta­be­le woning en waar­mee we in de prak­tijk daad­wer­ke­lijk de uit­stoot van CO2 verminderen.
Als we dan toch aan het reno­ve­ren zijn, grij­pen we dat aan om wonin­gen toe­gan­ke­lij­ker te maken. Waar dat finan­ci­eel en tech­nisch moge­lijk is natuur­lijk. Daar­door krij­gen we steeds meer levens­loop­be­sten­di­ge wonin­gen. Deze wonin­gen zijn dan niet alleen geschikt voor oude­ren om tot op hoge leef­tijd te kun­nen wonen, maar blij­ven aan­trek­ke­lijk voor een bre­de doelgroep.

Ein­de­lijk weer een minis­ter voor wonen

Na 12 jaar is de minis­ter voor wonen (Volks­huis­ves­ting en Ruim­te­lij­ke Orde­ning) geluk­kig weer terug van weg­ge­weest. Onder lei­ding van Hugo de Jon­ge komt er meer lan­de­lij­ke regie op woning­bouw, op de ande­re pro­ble­men in de woning­markt en de ruim­te­lij­ke inrich­ting , Wij vin­den het goed dat er ook lan­de­lij­ke stu­ring, orga­ni­sa­tie­ca­pa­ci­teit en waar nodig sub­si­die­ring komt op nieuw­bouw, zodat we echt kun­nen ver­snel­len. Al wil­len we bena­druk­ken dat de ach­ter­uit­gang van som­mi­ge wij­ken ook onder­deel uit­maakt van de woon­cri­sis en dat abso­luut niet onder­schat mag worden.

In hoe­ver­re is er aan­dacht voor leef­baar­heid in de plan­nen van Rutte-IV?

Wat ons opviel is dat leef­baar­heid in het akkoord wordt ver­taald als: aan­dacht voor vei­lig­heid en pre­ven­tie van jeugd­cri­mi­na­li­teit. Onder­wer­pen die heel belang­rijk zijn en waar­van we blij zijn dat daar op inge­zet wordt, maar de focus is daar­mee te een­zij­dig. Omdat we uit de prak­tijk weten dat er in deze wij­ken meer nodig is dan een extra wijk­agent of het op het rech­te pad hou­den van hang­jon­ge­ren. Dage­lijks zien we hoe span­nin­gen in som­mi­ge wij­ken oplo­pen, de ver­loe­de­ring op de loer ligt en de over­last toe­neemt. Daar is inten­sief samen­wer­ken belang­rijk, maar voor­al moe­ten de pro­ble­men in de kern wor­den aan­ge­pakt, samen met de bewo­ners. Met ieder­een die een rol speelt in een wijk. Zij aan zij. Door te kij­ken naar kan­sen en moge­lijk­he­den en naar alles wat ons met elkaar ver­bindt. En niet alleen door alles wat fout gaat de kop in te wil­len drukken.

Dit arti­kel is afkom­stig uit de nieuws­brief ‘Bij­dra­gen aan goed samen­le­ven — voor pro­fes­si­o­nals edi­tie 2’ (febru­a­ri 2022).