Samen leven doe je samen!

Opga­ven van woningcorporaties

Huur­ders­be­lan­gen­ver­e­ni­gin­gen en Por­taal vin­den elkaar aan tafel en in het bevrie­zen van de huren van wonin­gen met een E, F of G‑label

Ieder­een heeft het erover, ieder­een ziet het gebeu­ren, en ieder­een heeft er last van. De ener­gie­cri­sis en de stij­gen­de las­ten raken ieder­een, maar voor­al de men­sen met de laag­ste inko­mens en de slecht­st geï­so­leer­de wonin­gen. Steeds meer huur­ders kun­nen de stij­gen­de ener­gie­re­ke­nin­gen niet meer beta­len. Dat lijdt nu al tot gro­te ellen­de. Tijd dus om in actie te komen.

Samen aan tafel werkt veel beter

Geluk­kig wis­ten de huur­ders­be­lan­gen­ver­e­ni­gin­gen en Por­taal elkaar hier­over snel te vin­den. Dat heeft zeker ook te maken met een nieu­we manier van met elkaar wer­ken die nu vorm aan het krij­gen is. Dat ging wel eens anders. De oude, zeg maar klas­sie­ke manier was dat Por­taal plan­nen maak­te waar­in, voor hun gevoel, de inbreng en de belan­gen van de huur­ders al zo goed als moge­lijk waren mee­ge­no­men. De belan­gen­ver­e­ni­gin­gen moch­ten daar dan wat van vin­den, maar liefst niet teveel. Op pun­ten werd er wel geluis­terd en wat aan­ge­past, maar een ech­te samen­wer­king kon je dat toch niet noe­men. Hoe het ging, daar was eigen­lijk nie­mand blij mee. Ondanks enke­le pogin­gen om de samen­wer­king te ver­be­te­ren, bleef er onvre­de en gebrek aan ver­trou­wen. Maar hoe ver­an­der je dat?

Ver­an­de­ren doe je samen

Toen de ver­hou­ding vorig jaar echt bekoeld was, is beslo­ten om radi­caal anders te gaan wer­ken met elkaar. Het moest anders en beter. Prins­jes­dag 2021 bleek daar­voor een mooi start­punt. We zijn toen zon­der agenda’s bij elkaar gaan zit­ten om te kij­ken naar wat er in de plan­nen stond en hoe we daar als cor­po­ra­tie en huur­ders­ver­e­ni­gin­gen geza­men­lijk iets van kon­den vin­den en mee gaan doen. Er kwam een breed, open over­leg en het was aan ieder­een om mee te den­ken, scenario’s te beden­ken en inbreng te for­mu­le­ren. Dat werk­te. Het ver­trou­wen groei­de. Voor bei­de par­tij­en bleek het beter te wer­ken. Dus dat smaak­te naar meer.

 

Hoe je samen­werkt is belangrijk

“Samen­wer­king is belang­rijk, dat vindt vrij­wel ieder­een. Maar nog belang­rij­ker is hoe je dan samen­werkt” vindt Ronald Fran­ken, mana­ger stra­te­gie van Por­taal. “De manier waar­op, daar gaat het om. Het moet seri­eus aan de voor­kant, en een ieder moet zijn ver­ant­woor­de­lijk­heid pak­ken. Open gesprek­ken, en de tafel moet vei­lig zijn. Waar je kunt zeg­gen wat je vindt en wilt.” Met aan bei­de kan­ten het ver­trou­wen dat die ope­ner samen­wer­king kan­sen biedt. In de plan­vor­ming, de uit­wer­king en de uit­voe­ring. Plan­nen komen zo snel­ler tot stand en tot wasdom.

Min­der zwa­re las­ten voor de zwak­ste schouders

Een goed voor­beeld van de nieu­we manier van (samen)werken is het recen­te voor­stel van de belan­gen­ver­e­ni­gin­gen om de huren van wonin­gen met een E, F of G‑label dit jaar niet te ver­ho­gen. Bevrie­zen, heet dat. Por­taal vond het ook direct een pri­ma plan en dat kon dus snel wor­den door­ge­voerd. “We komen snel­ler tot elkaar”, merkt Leen­dert de Bruin van VHOS, Ver­e­ni­ging Huur­ders Over­leg Soest op. Samen met Paul Smith van Hes­tia zet hij zich in voor min­der zwa­re las­ten voor de zwak­ste schou­ders. Hun zorg is dat er straks men­sen in de kou komen te zit­ten. Dat moet in geza­men­lijk­heid wor­den voorkomen.

Beroep op soli­da­ri­teit en op Den Haag

Het bevrie­zen van huren is een mooi gebaar. Het leidt ove­ri­gens wel tot eni­ge huur­stij­ging voor de hoog­ste mid­den­in­ko­mens. Een kwes­tie van soli­da­ri­teit. Maar het is zeker niet genoeg om ieder­een te vrij­wa­ren van gro­te pro­ble­men. Daar­voor moet echt veel meer gebeu­ren. Por­taal en de huuders­be­lan­gen­ver­e­ni­gin­gen kij­ken daar­voor uiter­aard ook naar Den Haag en doen een drin­gend appèl op kabi­net en Kamer om meer te doen dan de ener­gie­toe­slag. Leen­dert de Bruin vindt die toe­slag van € 800 voor 2022 “zeer wel­kom”, maar de finan­ci­ë­le steun moet struc­tu­reel. En de mini­mum­in­ko­mens moe­ten echt omhoog. Veel men­sen heb­ben gewoon te wei­nig geld te beste­den voor ele­men­tai­re levensbehoeften.

Ook stil­le armoe­de ver­dient een stem

De ener­gie­cri­sis raakt ieder­een. Maar de een veel har­der dan de ander. Veel men­sen komen op dit moment niet rond en zit­ten let­ter­lijk in de kou. Er is veel zoge­noem­de stil­le armoe­de, maar die ver­dient ook – of juist — een stem. Ruim een half mil­joen huis­hou­dens heeft elke maand moei­te om de ener­gie­las­ten te kun­nen vol­doen. Vrij­wel alle huur­ders met betaal­ri­si­co heb­ben een inko­men rond het soci­aal mini­mum. Het ver­ho­gen van het mini­mum­loon of een uit­ke­ring kan een bij­dra­ge aan de oplos­sing zijn.

We heb­ben elkaar nodig

Het is belang­rijk dat we ook de men­sen die het hardst wor­den geraakt aan tafel krij­gen om mee te pra­ten en mee te den­ken over wat er gedaan kan wor­den aan hun situ­a­tie. Paul Smith bena­drukt dat het belang­rijk is om men­sen niet steeds op hun armoe­de aan te spre­ken. “Ener­gie-armoe­de is een rot­woord”, vindt Smith. “Veel men­sen scha­men zich ervoor en slui­ten zich af, ter­wijl we juist zo graag wil­len horen wat zij zien, erva­ren en anders willen.”

Het zijn moei­lij­ke tij­den. Juist nu heb­ben we elkaar nodig. Meer samen­wer­king, meer soli­da­ri­teit, dat helpt in ieder geval al. Als cor­po­ra­tie en huur­ders­be­lan­gen-ver­e­ni­gin­gen wach­ten we ook op con­cre­te maat­re­ge­len waar minis­ter De Jon­ge en dit kabi­net hope­lijk snel mee gaan komen.

Dit arti­kel is afkom­stig uit de nieuws­brief ‘Bij­dra­gen aan goed samen­le­ven — voor pro­fes­si­o­nals edi­tie 3’ (april 2022).